Daar stond zijn voormalig werknemer op de stoep, met een fles champagne. Om hem goede kerstdagen te wensen, en meteen te vragen ‘hoe hij zijn toekomst zag’. Matrijzenmaker Cees van de Coevering glimlacht als hij eraan terugdenkt. Een betere koper had hij zich niet kunnen wensen.
Eerlijk is eerlijk. Van de Coevering was niet van plan zijn bedrijf te verkopen. En al helemaal niet aan de investeringsmaatschappijen die zich geregeld meldden en die het volgens hem “puur om de cijfers te doen is, en niet om de mens”. Nee, vijfentwintig jaar had Van de Coevering geknokt voor zijn bedrijf, dat gespecialiseerd is in het vervaardigen van spuitgietmatrijzen. Hij begon met één medewerker matrijzen te maken in de werkplaats achter het huis van zijn voorganger. Honderd uur per week werkte hij. Er kwamen een pand, nog meer medewerkers, en een groter pand. Op een enkele dip in de omzet na realiseerde hij jaar op jaar een gestage groei.
LEES HET VOLLEDIGE VERHAAL
