In april was ik met mijn echtgenote op een expeditie in de Amazone, een intensieve maar tegelijkertijd onvergetelijke ervaring. Met onze gids trokken we door een wirwar aan smalle paden, beken en rivieren door een stukje ongetemd Zuid-Amerikaans regenwoud met een ongeëvenaarde rijkdom aan wildleven. De wirwar aan flora en fauna daar deed me denken aan de ondernemer die zijn activiteiten internationaal uitbreidt: de wildgroei aan internationale regelgeving vormt dan best een ding.
Multilateraal instrument
Want (net als op een Amazone-expeditie) zitten de risico’s van het internationaal zakendoen hem vooral in de details. Tegelijkertijd is het die wildgroei aan ingewikkelde regelgeving dat het beroep van fiscalist zo boeiend en uitdagend houdt. Vooral met het per 1 juli 2019 in werking getreden multilateraal instrument.[1]
Begin juli waren we met een aantal collega’s op een Primeglobal[2] conferentie in Aken, Duitsland. Vanuit Visser & Visser organiseerden wij één van de vaktechnische sessies. Als één van de sprekers die dag had ik het voorrecht iets te delen over de vaste inrichting anno 2019 in combinatie met het multilateraal instrument. Een onderwerp dat momenteel erg mijn interesse heeft en ook goed de wildgroei aan internationale regelgeving illustreert die in de loop van de jaren is ontstaan.
Vertegenwoordiger
Neem in gedachten een onderneming dat internationaal uitbreidt door middel van een (eigen) vertegenwoordiger in een land. Vormt de aanwezigheid van die vertegenwoordiger dan ook een vaste inrichting in dat land?[3] Voor een antwoord op die vraag moeten we in de eerste plaats te rade gaan in de nationale wetgeving van de twee landen: is daar iets geregeld over vi-problematiek? Dat is de vraag, in ieder geval wordt veelal verwezen naar het internationaal recht. Dat internationaal recht bestaat in dit verband uit belastingverdragen maar die zijn veelal gedateerd en hoe vertaal je die naar de dag van nu? Het OESO-commentaar geeft aanbevelingen hiervoor maar heeft geen ‘directe werking’, oftewel een belastingjurisdictie kan een ander standpunt innemen. Dan hebben we tenslotte nog het per 1 juli 2019 in werking getreden multilateraal instrument. In het multilateraal instrument hebben een heel aantal landen overeenstemming hebben bereikt over de invulling en interpretatie van specifieke onderwerpen in belastingverdragen: waaronder het onderwerp van de vertegenwoordiger. Het voert te ver voor deze blog daar verder op in te gaan maar de verschillende lagen waarlangs we internationale vraagstukken tegenwoordig moeten toetsen laat de hiervoor genoemde wildgroei goed zien en het belang van deskundige begeleiding.
Uitbreiding naar het buitenland
Het thema van onze sessie was overigens de uitbreiding van business naar het buitenland en de mogelijkheden en onmogelijkheden in de diverse (Europese) landen. Denkt u hierbij aan vragen als de methode van uitbreiding: vanuit een nieuw op te richten lokale vennootschap of klein beginnen met een warehouse of een vertegenwoordiger om de markt af te tasten? Commerciële vragen waarbij ook de fiscale impact meegewogen moeten worden. Het was bijzonder waardevol in Aken met 14 verschillende nationaliteiten onderling kennis en ervaring uit te wisselen op dit gebied.
Ook internationaal actief? Vanuit ons team international business helpen wij u graag verder.
[1] Het multilateraal instrument (MLI) is een verdrag dat het mogelijk maakt om belastingverdragen tussen landen aan te passen, zonder dat er nieuwe onderhandelingen nodig zijn. Dat kan omdat de regels in het Multilateraal Verdrag voorrang hebben op bepalingen in de belastingverdragen.
[2] Een internationaal netwerk van accountants en fiscalisten waarin wij actief lid zijn.
[3] Wanneer dat zo is moet namelijk over een gedeelte van de winst belasting worden betaald in het land van de vaste inrichting.